We zaten binnen. De winkels, theaters, kroegen en kerken waren dicht. De tijd leek soms wel stil te staan. De toekomst op slot. Misschien raakte je eigenste zelf wel wat op slot. Hadden we ooit weleens zo verlangd naar een tijd waarin alles weer open is?
Ons jaarthema geeft iets van een verlangen weer. Want of het nu over de omgang met jezelf, met anderen of met God gaat, leven in lockdown is uiteindelijk geen leven.
En tegelijkertijd: ‘met open armen’ leven klinkt wel mooi maar lukt lang niet altijd. Teleurstellingen, wantrouwen, angst maken het je soms moeilijk om echt open te leven. Terwijl je het toch wilt…
Daarom oefenen we een jaar lang in leven met open armen. Hoe open ik mijn armen
…voor de toekomst?
…voor mijn netwerk?
…voor mijn broers en zussen in de gemeente?
…voor de buurt?
…om Gods omhelzing te beantwoorden?
…voor de weg van Jezus?
Leven met open armen is een oefening in vertrouwen. Niet makkelijk in een tijd die van crises aan elkaar lijkt te hangen. Niet makkelijk maar wel broodnodig. En het kan! Want God doet het ons voor! In Jezus laat God de Vader zien dat zijn armen wijd open zijn voor jou en mij. Altijd en hoe dan ook. En de toekomst ligt open als een geschenk.
Welkom in Gods huis! Welkom, welkom thuis! (mooi lied)
