Advent is in de geschiedenis van de kerk altijd een periode geweest van ontregeling. Profeten vertellen met schrille stemmen dat het niet goed gaat met de wereld, ook niet met het volk van God. Profeten zijn ontregelaars bij uitstek, stellen kritische vragen bij onze gewoontes, tradities, ingesleten verwachtingspatronen.
Misschien is de meest ontregelende vraag van Advent wel: geloof ik het zelf eigenlijk nog dat waar zal worden wat God belooft? Zijn de woorden van profeten herinneringen aan kinderlijke idealen waarvan we weten dat ze onhaalbaar zijn, maar die we vanuit een soort nostalgie elk jaar met de kerstspullen van zolder halen?
Als de engel bij Maria komt en zegt dat zij zwanger zal worden van een kind dat de wereld redden zal, dan zegt zij: hoe zal dat mogelijk zijn? Hoe dan? Dat is een goede vraag voor Advent. Advent vieren is je laten storen door Gods liefde die sterker blijkt te zijn dan onze onmogelijkheden.
Richard Saly
